این روزا

جدایی درد بی درمان عشق است
جدایی حرف بی پایان عشق است
جدایی قصه های تلخ دارد
جدایی ناله های سخت دارد
جدایی شاه بی پایان عشق است
جدایی راز بی پایان عشق است
جدایی گریه وفریاد دارد
جدایی مرگ دارد درد دارد
خدایا دور کن درد جدایی
که بی زارم دگر از اشنایی

از فکر من بگذر خیالت تخت باشد
من می تواند بی تو هم خوشبخت باشد
این من که با هر ضربه ای از پا در آمد
تصمیم دارد بعد زا این سرسخت باشد
تصمیم دارد با خودش ،با کم بسازد
تصمیم دارد هم بسوزد ،هم بسازد

خبر به دورترین نقطه ی جهان برسد
نخواست او به من خسته بی گمان برسد
شکنجه بیشتر از این که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد
چه میکنی اگر او راکه خواستی یک عمر
به راحتی کسی از راه ناگهان برسد
رها کند برود از دلت جدا باشد
به آنکه دوست ترش داشته به آن برسد
رها کنی بروند تا دوتا پرنده شوند
خبر به دورترین نقطه ی جهان برسد
گلایه ای نکنی ، بغض خویش را بخوری
که هق هق تو مبادا به گوششان برسد
خدا کند که نه…!!نفرین نمیکنم که مباد
به او که عاشق او بوده ام زیان برسد
خدا کند که فقط این عشق از سرم برود
خدا کند که فقط زمان آن برسد

سلام ای چشم بارانی ! پناهم می دهی امشب ؟
سوالم را که می دانی ! پناهم می دهی امشب ؟

منم آن آشنای سالیان گریه و لبخند
و امشب رو به ویرانی ، پناهم می دهی امشب ؟

میان آب و گل رقصان ، میان خار و گل خندان
در آن آغوش نورانی ، پناهم می دهی امشب ؟

دل و دین در کف یغما و من تنها و من تنها…
در این هنگام رو حانی ، پناهم می دهی امشب ؟

به ظلمت رهسپار نور و از میراث هستی دور
در آن اسرار پنهانی ، پناهم می دهی امشب ؟

رها از همت بودن ، رها از بال و پر سودن
رها از حد انسانی ، پناهم می دهی امشب ؟

نگاهت آشنا با دل ، کلامت گرمی محفل
تو از چشمم چه می خوانی ؟ پناهم می دهی امشب ؟

کارهایی هست که دیگران هم می توانند انجام دهند،
آن را انجام نده.
حرفهایی هست که دیگران هم می توانند بزنند،
آن را بیان نکن.
و چیزهایی هست که دیگران هم می توانند بنویسند،

آن را ننویس!

کاری را بکن که فقط تو می توانی انجامش بدهی.

"آندره ژید"

نمی دونی تو این روزا چقدر از زندگی سیرم

دارم می میرم از اینکه تو رفتی و نمی میرم

نمی دونی تو این روزا چقدر یاد تو می افتم

ته دنیام نزدیکه نگاه کن کی بهت گفتم

کجا باید برم بی تو، تویی که قدّ ِ دنیامی

که هر جایی رو می بینم نبینم پیش چشمامی

برم هر جای این دنیا شبم با بغض دمسازه

آخه هر جا یه چیزی هست منُ یاد تو بندازه

نمی دونم تو این برزخ کی از این درد می میرم

نمی دونم چرا یک شب فراموشی نمی گیرم

منُ اینجا بکُش وقتی قراره تازه رویا شی

اگه تا آخر دنیا قراره تو دلم باشی....

نمی دونی تو این روزا چقدر از زندگی سیرم

دارم می میرم از اینکه تو رفتی و نمی میرم

نمی دونی تو این روزا چقدر یاد تو می افتم

ته دنیام نزدیکه نگاه کن کی بهت گفتم

کجا باید برم بی تو، تویی که قدّ ِ دنیامی

که هر جایی رو می بینم نبینم پیش چشمامی

برم هر جای این دنیا شبم با بغض دمسازه

آخه هر جا یه چیزی هست منُ یاد تو بندازه

نمی دونم تو این برزخ کی از این درد می میرم

نمی دونم چرا یک شب فراموشی نمی گیرم

منُ اینجا بکُش وقتی قراره تازه رویا شی

اگه تا آخر دنیا قراره تو دلم باشی....

امّید ِ مَحالم .. عشق ِ دل انگیزم
جز یادِ تو در خاطرم نیآمیزم

عطر ِ نفست در مشام ِ من جاریست
گرمای تنت را هنوز، لبریزم …

تقدیر اگر از دیده ات مرا رانده
من مِهر ِِ دلت را به قلبم آویزم

در آتش ِ عشقـَت چنان فرو رفتم
کز هرچه ندارد تبِ تو بُگریزم

شبها به خیال ِ  تو میروم در خواب
تا صبح، به هوای عشق ِ تو برخیزم

امشب که بیایی دوباره در خوابم
در جام ِ نگاهـَت شـَراره میریزم

این شعر ِ من اکنون از تو چه سوزان است !
این شعر ِ خیال ِ  وسوَسه انگیزم …

 تازه میفهمم که آری، عاشقـَت هستم   
تازه حالا که حضورت رفته از دستم 

 باز امشب با خیالت همنشینم من
  با خیالت مِی نخورده واله وُ مستم 

 روزگار کز تو جدایم کرده باکی نیست
  منکه پیمان دلت را با دلم بستم 

 گرنبوده عشق ِ تو سَهم ِ من از دنیا
پس چرا من کوزه ی عشق ِ تو بشکستم ؟

 آنچنان در وصفِ عشق ِ تو غزل گفتم
کز حصار ِ خلوتِ تنهائیَم رستم 

 عطر ِ تو اینک درون ِ شعر ِ من جاری ست
  من اکنون به آغوش ِ تو پیوستم …

 اشک من هرشب درخلوت  خویش بهانه ی توست

 دل من کنارجمع گرچه که بی احساس است

 ولی تا تودردل هستی خارودیوانه ی توست

 ما نمی دانیم که فردا چیست درتقدیرمان

 ولی امروزپناهگاه سرم شانه ی توست

 فکرمن شاید هزاران خانه پرواز کند

 کلبه ی قلبم ولی خانه وکاشانه ی توست....

درختان می گویند بهار
پرندگان می گویند ، لانه
سنگ ها می گویند صبر
و خاک ها می گویند مصاحب
و انسان ها می گویند «خوشبختی»
امّا همه ی ما در یک چیز شبیهیم ،
در طلب نور !
ما نه درختیم
و نه خاک .
پس خوشبختی را با علم به همه ی ضعف هامان در تشخیص ،
باید در حریم خودمان جستجو کنیم …
حسین پناهی

برگرد 

برگرد بی تو بغض فضا وا نمی شود
یک شاخه یاس عاطفه پیدا نمی شود
در صفحه دلم تو نوشتی صبور باش
قلبم غبار دارد و معنا نمی شود
بی تو شکست و پنجره رو به آسمان
غم در حریم آبی دل جا نمی شود
دریای تو پناه نگاه شکسته است
هر دل که مثل قلب تو دریا نمی شود
می خواستم بچینم از آن سوی دل گلی
اما بدون تو که گلی وا نمیشود
دردیست انتظار که درمان آن تویی
این درد تلخ بی تو مداوا نمی شود
زیباترین گلی که پسندیده ام تویی
گل مثل چشمهای تو زیبا نمی شود
بی تو شکسته شد غزل آشناییم 
شبنم گل نگاه مرا باز شسته است
دل در کنار یاد تو تنها نمی شود
گلدان یاس بی تو شکست و غریب شد
گلدان بدون عشق شکوفا نمی شود
باران کویر روح مرا می برد به اوج
اما دلم بدون تو شیدا نمی شود
رفتی و بی تو نام شکفتن غریب شد
دیگر طلوع مهر هویدا نمی شود
 رویای من همیشه به یاد تو سبز بود
رفتی و حرفی از غم رویا نمی شود
رفتی و دل میان گلستان غریب ماند
دیگر بهار محو تماشا نمی شود
یک قاصدک کنار من آمد کمی نشست
گفتم که صبح این شب یلدا نمی شود
دل های منتظر همه تقدیم چشم تو
امروز بی حضور تو فردا نمی شود

مریم حیدر زاده

چه احساس قشنگیه، همین که هردو اینجاییم

همین که هردو دلتنگیم، یه وقتایی که تنهاییم

چه روزایی که پرپر شد میون "آرزو ، ای کاش"

یه دنیا مال من می شد بگی امروزو با من باش...

از اون وقتی که اینجایی چقد این خونه دلبازه

نمی دونی تو قلب من چه حسی با تو می سازه

نمی دونم چرا وقتی تو هستی حال من خوبه

شروع سال من بودی، چقد امسال من خوبه

تموم آرزوی من همین احساس دلبنده

دلم دلبستگی هامو به احساس تو می بنده

من این آرامش خوبو از احساس تو می دونم

همیشه قدّ این خوبی به احساس تو مدیونم

(مالک یوسفی)

پِیِ چیزی تازه، توی دنیا نیستم

تو همهِ دنیامی، پای تو وامیستم

زندگی تکراره، مثه دوست داشتن تو

چه شب در به دری، چه شب داشتن تو

بی تو حتی گاهی، از خودم هم سیرم

بی تو بازم هستم، زود از دست میرم

مثه تنهایی من، تو همش اینجایی

دوری از ما اما، فِک کنم از مایی!

کاش می دونستم، تو به چی دلبستی

تو چجوری هستی، که نباشی هستی...؟

پر زدن از دام ابریشم به من هم می رسد

شادمانی ها بعد از غم به من هم می رسد

برگ ها از شاخه می افتند و تنها می شوند

از جدایی ، گرچه می ترسم به من هم می رسد

هر کجا هستم من از یاد تو غافل نیستم

در خیابان شاخه مریم به من هم می رسد

گندم گیسوی تو از باغ مینو بهتر است

از گناه حضرت آدم به من هم می رسد

گرچه از من هیچ کس غیر از وفاداری ندید

بی وفایی های این عالم به من هم می رسد

هر کجا سروی به خاک افتاد با خود گفته ام

نوبت هیزم شکن کم کم به من هم می رسد

یارو از ماشین پیدا شد در رو برای زنش باز کرد!
زنش گفت : فدات شم بعضی از کارات خیلی رمانتیکه ^ـ^
یارو گفت :
زر نزن بیا پائین در فقط از بیرون باز میشه

*****************************************

من تعجب میکنم،چرا قضیه ای که با دعواحل میشه
اینقدر در موردش حرفمیزنن ؟

***************************************

پسرخالم معدلش شده ۱۹/۴۲ ،سه روزه رفته تو اتاق از ناراحتی درو رو خودش بسته
من همسن این بودم ۱۲ میشدم تا خونه با کیف روپایی میزدم

*************************************

اونقدري كه من بالش زير سرمو تا صبح ميچرخونم, اگه به جاش توربين بود ميتونستم برق كل روستاها رو بدم

***************************************************

زنه یه سیم کارت میخره می خواسته شوهرشو سورپرایز کنه...
از تو اشپز خونه به شوهرش اس ام اس میده:
سلام عزیزم خوبی؟
شوهرش جواب میده:
سلام گلم خودم بهت زنگ میزنم. الان انتر خانم تو آشپزخونس.

***************************************************************

گوگل: من صاحب همه چیم

ویکی پدیا : من همه چیو میدونم
فیس بوک : من همه رو میشناسم

اینترنت : من نباشم، شماها هیچی نیستید

.

.

برق : زر اضافه نزنید

اینطور که بوش میاد تا سلطان سلیمان به ایران حمله نکنه
.
.

و ستایش رو به عقد خودش درنیاره این دوتا سریال تموم نمیشن !!!!!

************

اگه دکتر نشدم بخاطر اینکه از ارتفاع میترسم …

درسته ربطی نداره ولی فعلا این تنها دلیلمه !

************

-ﻋـﺭﻭﺱ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﺟﺰ ﺧﻴﺎﻃﻲ ﺩﯾﮔﻪ ﭼﻪ ﻫﻨـــﺭﯼ ﺑﻠﺪﻥ ؟؟؟
-ﺷﺴﺖ ﻭ ﺷﻮ ﺧــﻭﺏ ﺑﻠﺪﻩ ...
ﮐﻝ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺩﺍﻣﺎﺩﻭ ﻣﻴﺸــــﻭﺭﻩ ﻣﻴﺬﺍﺭﻩ ﮐﻧﺎﺭ!

**********

به بابا ميگم ميخوام برم سمت گياهخواري ..
نظرت چيه ؟!
.
.
.
.
.
.

بابام : آفرين پسرم خيلي هم خوبه مگه تو چيت از بـُـز کمتره !!!

*************

پشت نویسی کارت عروسی قلی :

حاج حسنعلی و خانواده محترم ، بجز پسر وسطی کرمعلی   کصافط بی تربیت...

خاک تو سرتون با اون بچه تربیت کردنتون ، اصلا نمیخوام بیاید.

******************

داداشم یه تلسکوپ خریده تنها جایی که باهاش نگاه نمیکنه آسمونه !!

از صبح تا شب فقط خونه مردمو دید میزنه کصافط

***********

ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﻣﺜﻞ ﺩﺭﺧﺖ ﻓﻨﺪﻕ ﺑﺎﺵ
ﯾﺎﺩﻡ ﻧﯿﺲ ﭼﺮﺍ ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﺑﺎﺵ ﺿﺮﺭ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﮑﻨﯽ !
ﺩﻣﺖ ﮔﺮﻡ
ﺗﻮ ﻋﺮﻭﺳﻴﺖ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻣﻴﻜﻨﻢ

*****************************

به پسره میگم چراموهات سیخ سیخیه میگه:
یکیشون سفیدشده بقیه به احترامش واستادن
تاحالا اینقدرتوزندگیم قانع نشده بودم

*******************

داداشم یه تلسکوپ خریده تنها جایی که باهاش نگاه نمیکنه آسمونه !!

از صبح تا شب فقط خونه مردمو دید میزنه کصافط

**************************

شــرایط اقتصـادیم طوری شده که:

نـــدای درونم رو فرستادم تو یه شــرکتی منشی شده!
کـودک درونم رو گذاشتم سرچهارراه داره فال میفروشه!
خودمم که با پــراید مسافرکشی میکنم!
فقط خـــر درونم مونده که اونم هی جفتــــک میندازه :|

نکیر و منکر اگه ایرانی باشن، نکیر سوال اولش اینه که »قبرو چند خریدی؟«. منکرم هرچند بگی ، میگه »گرون خریدی«.

یه بار هم تو گــــوگـــل سرچ کردم : نیمه ی گم شده ی من... عکــــس یه بزغاله اومد داشت نوشابه میخورد... هیچی دیگه این یه سالی هست که نوشابه نمیخورم!!! گوگول کثافط

مورد ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻃﺮﻑ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺒﯿﺮﻩ ﮔﻔﺘﻪ؛

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ ﺷﯿﻄﻮﻥ

ﺑﻌﺪ ﯾﻬﻮ ﺷﯿﻄﻮﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺘﻪ :

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ ﺧﻮﺩﺕ

ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ ﺟﺪ ﻭ ﺁﺑﺎﺩﺕ

ﻛﺜﺎﻓﺖ

ﻣﻦ ﻋﻤﺮﺍً ﺍﮔﻪ ﻋﻘﻠﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺮﺳﻪ

چند دروغ رایج بین ما ایرانیان ؛
۱-کار که عار نیست!
۲-پول که شخصیت نمیاره!
۳-فکر کردی چی ، مملکت قانون داره!
۴-تلاش کنی به هرچی که بخوای میرسی!
۵- پول چرک کف دسته!
۶-بچه دختر ، پسرش فرق نمیکنه!
۷-و پر کاربردترین دروغ ، پشت تلفن"اونم سلام میرسونه"

دختره 
اسم پروفایلش گذاشته A10A
؟؟؟
.
.
.
بعد از تحقیقات عظیم محققان دریافتند
اسمش آتنا بوده!!!!!! 
استیون هاوکینگ چنین نبوغی نداره بخدااااا

****************

جدیدا ﭘﺴﺮﺍ ﺍﺑﺮﻭ ﺑﺮﻣﻴﺪﺍﺭﻥ

ﻣﻮﻫﺎﺷﻮﻧﻮ ﻫﺎﻱ ﻻﻳﺖ ﻭ ﻟﻮﻻﻳﺖ ﻣﻴﻜﻨﻦ

ﻧﺎﺧﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻴﻜﻨﻦ

ﺑﺎ ﻋﺸﻮﻩ ﺣﺮﻑ ﻣﻴﺰﻧﻦ.حالا اینا بخوره تو سرشون

ﻛﻢ ﻛﻢ ﻣﻴﺘﺮﺳﻴﻢ ﭘﺎﺭک ﺩﻭﺑﻞ ﺭﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﻨﻦ

********************

غضنفر به دوس دخ ترش میگه فرق تو با بز چیه؟ دوس دخترش قهر میکنه میره غضنفر داد میزنه بیا بابا فرقی ندارین شوخی کردم

*********************

سازنده فتوشاپ باید اسمشو میذاشت...."ستار العیوب"

********************

نگیر از این دل دیوانه، ابر و باران را

هوای تنگ غروب و شب خیابان را

اگر چه پنجره ها را گرفته ای از من

نگیر خلوت گنجشکهای ایوان را

بهار، بی تو در این خانه گل نخواهد داد

هوای عطر تو دیوانه کرده گلدان را

بیا که تابستان، با تو سمت و سو بدهد

نگاه شعله ور آفتابگردان را

تو نیستی غم پاییز را چه خواهم کرد

و بی پرنده گی عصرهای آبان را

سرم به یاد تو گرم است زیر بال خودم

اگر به خانه ام آورده ای زمستان را

بریز! چاره ی این عشق، قهوه ی قجری ست

که چشمهای تو پر کرده اند فنجان را ...!

گفتم که بي قرار تو باشم ولي نشد

تنها در انتظار تو باشم ولي نشد

گفتم به دل که جلب رضايت کند نکرد

گفتم که جان نثار تو باشم ولي نشد

گفتم ميان جذر و مد اشک و آه شب

در گردش مدار تو باشم ولي نشد

گفتم که مي رسي تو و من هم دعا کنم

در دولت تو يار تو باشم ولي نشد

گفتم که تا اجل نرسيده ست لحظه اي

در خيمه ات کنار تو باشم ولي نشد

گفتم که خاک پاي تو را تاج سر کنم

چون خاک رهگذر تو باشم ولي نشد

گفتم به قدر آه دل دلشکستگان

در عهد و روزگار تو باشم ولي نشد

گفتم دعا کنم که بيايي ببينمت

مانند مهزيار تو باشم ولي نشد

می و میخانه را از ما گرفتند

ز کف پیمانه را از ما گرفتند

شدیم عاقل که دنیا دوست گشتیم

دل دیوانه را از ما گرفتند

چو ما را از شهادت دور کردند

کلید خانه را از ما گرفتند

دگر آرامشی در قلب ما نیست

که زلف و شانه را از ما گرفتند

بپرسید از شهیدانی که رفتند

چه شد میخانه را از ما گرفتند

خدا داند که ما دیر آمدیم و

گل ریحانه را از ما گرفتند

ز هجران نیستیم آزرده زیرا

غم جانانه را از ما گرفتند

به شوق صبح و سحر، شام تار هم خوب است

برای گریه شدن آبشار هم خوب است

تمام هفته خطا و غروب جمعه دعا

 کمی خجالت از این انتظار هم خوب است

اگر چه لایق وصل تو نیستیم آقا

 ولی کشیدن ناز نگار هم خوب است

گمان کنم که نمی بینمت، بگو غلط است

 امید دادن این بی قرار هم خوب است

کسی به فکر شما نیست، همه خوبند

 ملال نیست دگر، کار و بار هم خوب است

مرا ببند که من جای دیگری نروم

 برای عبد فراری حصار هم خوب است

هوای شهر بد و گریه سخت و حال بد است

کمی هوا وسط این غبار هم خوب است

اگر نشد برسم من به پابوسی تو

 برای این دل من وصف یار هم خوب است

برای اینکه به دست آورم دلت را من

 قسم به فاطمه داغدار هم خوب است

مرا ببخش به دردت نخورد نوکریم

 که بخشش دل این شرمسار هم خوب است

اگر که پای رکابت نشد شهید شوم

 برای کشتن ما زلف یار هم خوب است

اگر اجل به وصالت مرا مجال نداد

 امید آمدنت بر مزار هم خوب است

دنیامون یه عالمه آدمه خوب و بد داره 


ماهه من غصه نخور همه که دشمن نمیشن 


همه که پر ترک مثل تو و من نمیشن 


ماهه من غصه نخور مثل ماها فراوونه 


خیلی کم پیدا میشه کسی رو حرفش بمونه 


ماهه من غصه نخور گریه پناه آدماس 


ماهه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه 


اونی که غصه نداشته باشه آدم نمیشه 


ماهه من غصه نخور خیلیها تنهان مثل تو 


خیلیها با زخمای زندگی اشنان مثل تو 


ماهه من غصه نخور زندگی خوب داره واسش 


خدا رو چه دیدی شاید فردامون باشه بهشت 


ماهه من غصه نخور زندگی بی غم نمیشه 


اونی که غصه نداشته باشه آدم نمیشه

امشب هوای ساحل روحم چه بی ریاست

رویای او غم از دل من پاک کرده است

اندوه دوری از تپش یک نگاه ناز

دل را به رسم عاطفه نمناک کرده است

یادش به خیر دسته گلی از صداقتش

در لابلای شهر وجودم نشسته بود

دست مرا به رسم وفا سبز می فشرد

دستش اگر چه از غم یک عمر خسته بود

او رفت و کوچه های غریبانه زمان

در یک سکوت خسته و معصوم مانده اند

گل های سرخ عاطفه هم بی حضور او

در گردباد حادثه مظلوم مانده اند

از پشت آرزوی تمام بنفشه ها

ناگاه یک فرشته به فریاد دل رسید

دستان آسمانی خود را به رسم عشق

 بر گونه غریب گل اطلسی کشید

احساس جز شکفته شدن آرزو نداشت

یک بار دیگر از تپش عشق خیره ماند

باران گرفت و نغمه موزون لطف او

یک صفحه از کتاب صفا را دوباره خواند

از آن زمان بهار دلم جور دیگریست

یک جای آن حضور شکوفای انتظار

جای دگر بلور شکیبای شبنم ست

اما اگر بنفشه زیبای من نبود

ایا کسی به کوچه احساس می رسید

ایا صدای غربت این روح خسته را

نیلوفری نجیب و صمیمانه می شنید

باران لطیف و پر تپش و مهربان ببار

زیبایی ات تداعی تصویر ماه اوست

تنها عبور آبی تو در دل زمان

گویای عشق پاک و دل بی گناه اوست

ای آسمان آبی قلب بهاریت

تا بیکران شهر صداقت پناه دل

ای چتر غنچه های شکسته ز درد عشق

ای چشم تو امید گل بی گناه دل

رویای عاشقانه پیوند با دلت

زیباترین تجسم پایان خستگی ست

نبض لطیف عاطفه ات تا ابد رساست

این اوج روشنایی دنیای زندگی ست

باران مهربانی از دوردست عشق

بر روح پاک یاس امیدم چکیده است

فریاد انتظار مرا از گلوی عشق

حتی افق به رسم تواضع شنیده است

عطر عبور آبی ات از ک.چه باغ عشق

گلبوته های یاد مرا ناز می کند

نیلوفر غریب نگاهت از آسمان

چشمان انتظار مرا باز میکند

نقاشی نگاه صمیمانه ات هنوز

مانده میان یاسمن آرزوی من

چشمان تو خلاصه اوج پرنده هاست

 و قصه ایست از عطش جستجوی من

تو رفتی و نگاه تو از شهر دل گذشت

من در حریم عاطقه پروانه ام هنوز

در باور حقیقت بی انتهای عشق

مجنون صفت به یاد تو دیوانه ام هنوز

خداحافظ گل لادن .تموم عاشقا باختن

ببین هم گریه هام از عشق .چه زندونی برام ساختن

خداحافظ گل پونه .گل تنهای بی خونه

لالایی ها دیگه خوابی به چشمونم نمی شونه

یکی با چشمای نازش دل کوچیکمو لرزوند

یکی با دست ناپاکش گلای باغچمو سوزوند

تو این شب های تو در تو . خداحافظ گل شب بو

هنوز آوار تنهایی داره می باره از هر سو

خداحافظ گل مریم .گل مظلوم پر دردم

نشد با این تن زخمی به آغوش تو برگردم

نشد تا بغض چشماتو به خواب قصه بسپارم

از این فصل سکوت و شب غم بارونو بردارم

نمی دونی چه دلتنگم از این خواب زمستونی

تو که بیدار بیداری بگو از شب چی می دونی

تو این رویای سر دم گم .خداحافظ گل گندم

تو هم بازیچه ای بودی . تو دست سرد این مردم

خداحافظ گل پونه . که بارونی نمی تونی

طلسم بغضو برداره .از این پاییز دیوونه

خداحافظ...



خداحافظ همین حالا، همین حالا که من تنهام

خداحافظ به شرطی که بفهمی تر شده چشمام

خداحافظ کمی غمگین، به یاد اون همه تردید

به یاد آسمونی که منو از چشم تو میدید

اگه گفتم خداحافظ نه اینکه رفتنت ساده اس

نه اینکه میشه باور کرد دوباره آخر جاده اس

خداحافظ واسه اینکه نبندی دل به رؤیا ها

بدونی بی تو و با تو، همینه رسم این دنیا

خداحافظ همین حالا

یک شب از دفتر عمرم صفحاتی خواندم .

چون به نام تو رسیدم لحظاتی ماندم!

همه دفتر عمرم ورقی بیش نبود

""همه ی آن ورق حسرت دیدار تو بود"

✾من از اعدام نمیترسم نه از چوبش.نه از دارش .نه از دردش.نه آزارش✾
✾من از زندان نمیترسم .نه از حبسش.نه ازمرگش .نه ازپاییز بی برگش✾
✾من از دنیا نمیترسم. نه از غصه اش .نه از دردش .نه از رنج و نه از گنجش✾
✾من از دریا نمیترسم .نه از طوفان.نه سیلابش .نه از موج ونه گردابش✾
✾من از دشمن نمیترسم.نه از تیرش.نه ازخشمش.نه از پیکار و ازجنگش✾
✾نمیترسم✾
✾نمیترسم✾
✾نمیترسم✾
✾من از پایان این دیدار میترسم✾
✾از ان روزی که از یاد تو خواهم رفت
میــــــــــــــــــــــــترسم ✾

در زدم و گفت : كيست ؟ گفتمش اي دوست ، دوست

گفت در آن دوست چيست ؟ گفتمش اي دوست ، دوست

گفت اگر دوستي ! از چه در اين پوستي ؟

دوست كه در پوست نيست ! گفتمش اي دوست ، دوست

گفت در آن آب و گل ، ديده ام از دور دل

او به چه اميد زيست ؟ گفتمش اي دوست ، دوست

گفتمش اين هم دميست ، گفت : عجب عالميست !

ساقي بزم تو كيست ؟ گفتمش اي دوست ، دوست

در چو به رويم گشود ، جمله ي بود و نبود

ديدم و ديدم يكيست ، گفتمش اي دوست ، دوست

گفته بودی که چرا محو تماشای منی

وآنچنان مات که یکدم مژه بر هم نزنی

مژه بر هم نزنم تا که زدستم نرود

ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی

دریا که تو دلبسته‌ی آنی ز تو دل کند

ای رود به این تجربه‌ی تلخ نپیوند!

تنهایی من آینه‌ی عبرت من شد

دلها که شکستند از این آینه هرچند

گفتی نگران منی و روز جدایی در چشم من اشک است، به لبهای تو لبخند

ای عشق! بگو گرمی بازار تو تا کی؟

ای دل! غم ارزانی بسیار تو تا چند؟

دیدار من و او، چه سرانجام قشنگی

وقتی از چشم تو افتادم دل مستم شکست
عهد و پیمانی که روزی با دلت بستم شکست

ناگهان- دریا! تو را دیدم حواسم پرت شد
کوزه ام بی اختیار افتاد از دستم شکست

در دلم فریاد زد فرهاد و کوهستان شنید
هی صدا در کوه،هی “من عاشقت هستم” شکست

بعد ِ تو آیینه های شعر سنگم میزنند
دل به هر آیینه،هر آیینه ایی بستم شکست

عشق زانو زد غرور گام هایم خرد شد
قامتم وقتی به اندوه تو پیوستم شکست

وقتی از چشم تو افتادم نمیدانم چه شد
پیش رویت آنچه را یک عمر نشکستم شکست

در كتاب چار فصل زندگي

صفحه ها پشت سرِ هم مي روند

هر يك از اين صفحه ها، يك لحظه اند

لحظه ها با شادي و غم مي روند...

گريه، دل را آبياري مي كند

خنده، يعني اين كه دل ها زنده است...

زندگي، تركيب شادي با غم است

دوست مي دارم من اين پيوند را

گر چه مي گويند: شادي بهتر است

دوست دارم گريه با لبخند را

ناودانها شر شر باران بی صبری است

آسمان بی حوصله ، حجم هوا ابری است

کفشهایی منتظر در چارچوب در

کوله باری مختصر لبریز بی صبری است

پشت شیشه می تپد پیشانی یک مرد

در تب دردی که مثل زندگی جبری است

و سرانگشتی به روی شیشه های مات

بار دیگر می نویسد : " خانه ام ابری است

♥امواج سینه ی تو به من یاد داده است♥

♥دریا بدون موج که دریا نمی شود♥

♥دریای بیقرار ، تو اسطوره نیستی♥

♥اسطوره با مبالغه افسانه می شود♥

♥جایی که عقل مانع پرواز آدمی ست♥

♥عاقل تر آن کسی ست که دیوانه می شود♥

♥پروانه از شراره ی آتش به هیچ وجه♥

♥“پروا” نکرده است که پروانه می شود♥

♥من با تو سوختم که بدانم چه می کشی♥

♥احساس سوختن به تماشا نمی شود♥

♥♥♥

ای رفته کم‌کم از دل و جان، ناگهان بیا
   مثل خدا به یاد ستمدیدگان بیا

   قصد من از حیات، تماشای چشم توست
   ای جان فدای چشم تو؛ با قصد جان بیا

   چشم حسود کور، سخن با کسی مگو
   از من نشان بپرس ولی‌ بی‌نشان بیا

   ایمان خلق و صبر مرا امتحان مکن
   بی‌ آنکه دلبری کنی از این و آن بیا

   قلب مرا هنوز به یغما نبرده‌ای

 ای راهزن دوباره به این کاروان بیا

كاش بارانی ببارد قلبها را تر كند

بگذرد از هفت بند ما صدا را تر كند

قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها

رشته رشته مویرگهای هوا را تر كند

بشكند در هم طلسم كهنه ی این باغ را

شاخه های خشك بی بار دعا را تر كند

مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفت

سرزمین سینه ها تا نا كجا را تر كند

چترها تان را ببندید ای به ساحل مانده ها

شاید این باران كه می بارد شما را تر كند