در زدم و گفت : كيست ؟ گفتمش اي دوست ، دوست

گفت در آن دوست چيست ؟ گفتمش اي دوست ، دوست

گفت اگر دوستي ! از چه در اين پوستي ؟

دوست كه در پوست نيست ! گفتمش اي دوست ، دوست

گفت در آن آب و گل ، ديده ام از دور دل

او به چه اميد زيست ؟ گفتمش اي دوست ، دوست

گفتمش اين هم دميست ، گفت : عجب عالميست !

ساقي بزم تو كيست ؟ گفتمش اي دوست ، دوست

در چو به رويم گشود ، جمله ي بود و نبود

ديدم و ديدم يكيست ، گفتمش اي دوست ، دوست