با همه‌ی بی سر و سامانی‌ام

باز به دنبال پریشانی‌ام

طاقت فرسودگی‌ام هیچ نیست

در پی ویران شدنی آنی‌ام

آمده‌ام بلکه نگاهم کنی

عاشق آن لحظه‌ی طوفانی‌ام

دلخوش گرمای کسی نیستم

آمده‌ام تا تو بسوزانی‌ام

آمده‌ام با عطش سال‌ها

تا تو کمی عشق بنوشانی‌ام

ماهی برگشته ز دریا شدم

تا تو بگیری و بمیرانی‌ام

خوب‌ترین حادثه می‌دانمت

خوب‌ترین حادثه می‌دانی‌ام؟

حرف بزن ابر مرا باز کن

دیر زمانی است که بارانی‌ام

حرف بزن، حرف بزن، سال‌هاست

تشنه‌ی یک صحبت طولانی‌ام

ها به کجا میکشی‌ام خوب من؟

ها نکشانی به پشیمانی‌ام!

 ببار بارون که من تنها ترین تنهای این دنیام

خدایا سرده این پایین

از اون بالا تماشا کن

اگه میشه فقط گاهی

 بیا دست منو ها کن

ببین دستامو میلرزه

دیگه حتی همه دنیا

 به این دوری نمی ارزه

بگو گاهی که دلتنگم

از اون بالا تو میبینی

بگو گاهی که غمگینم

تو هم دلتنگ و غمگینی

کسی اینجا نمیبینه

که دنیا زیر چشماته

یه عمره یادمون رفته

زمین دار مکافاته

خدایا وقت برگشتن

 یه کم با من مدارا کن

شنیدم گرمه آغوشت

اگه میشه منم جا کن

خدایا سرده این پایین

از عاشقی نشانه بیاور برای من

من عاشقم، بهانه بیاور  برای من 

من قانعم، کبوتر پرواز نیستم

یک دام، آب و دانه بیاور برای من

یک زنجره شبانه برایت می‌آورم

یک حنجره ترانه بیاور برای من

یک ذره مهربان شو و با مهربانی‌ات

خورشید را به خانه بیاور برای من

از های و هوی صلح بزرگان دلم گرفت  

یک قهر کودکانه بیاور برای من