اشک من هرشب درخلوت  خویش بهانه ی توست

 دل من کنارجمع گرچه که بی احساس است

 ولی تا تودردل هستی خارودیوانه ی توست

 ما نمی دانیم که فردا چیست درتقدیرمان

 ولی امروزپناهگاه سرم شانه ی توست

 فکرمن شاید هزاران خانه پرواز کند

 کلبه ی قلبم ولی خانه وکاشانه ی توست....